حالا اگر در فروشگاه‌های زنجیره‌ای باشد حرفی نیست؛ یک صندوق به یکدانهایها اختصاص داده‌اند و همین موضوع باعث می‌شود وقت صندوق‌دار‌های دیگر و شهروندانی که در صف منتظرند کمتر گرفته شود؛ یعنی هم فال است و هم تماشا. اما صف یکدانهای نان را هیچکس نمی‌داند مطابق کدام منافع جمعی تشکیل می‌شود. جالب اینجاست که یکدانهایها چند وقتی است با شکل و شمایل جدیدی (دبه به دست) در جایگاه‌های توزیع سوخت نیز دیده می‌شوند.
گاهی نیم ساعت طول می‌کشد تا صف را پشت سر بگذاری اما در کمال تعجب چند نفر دبه به دست را می‌بینی که به بهانه کوچک‌بودن این باک‌سیار نوبت‌ات را نادیده می‌گیرند. جالب اینجاست که کارگران جایگاه سوخت نیز در پاسخ به چرایی این نوع فروش سوخت، فقط شانه‌هاشان را بالا می‌اندازند.
اتاق بی‌هوشی متحرک
برخی از خودرو‌های حمل دام زنده یا حمل اسکلت دام‌ها به‌قدری بدبو هستند که موجب آزار مشام راننده‌ها و سرنشینان خودرو‌های اطراف می‌شوند. علاوه بر این همسایه راننده این خودروها نیز دل خوشی از همسایه بودن با آنها ندارند زیرا از چند ده‌متری نیز بوی ناخوشایند خودروی پارک شده مشام آنها را می‌آزارد.
این بو گاهی به حدی ناخوشایند است که همسایه‌ها از این خودروها به اتاق بی‌هوشی متحرک یاد می‌کنند. به‌هرحال بهتر است علاوه بر توجه رانندگان این خودروها به این نکته، تمهیداتی نیز در نظر گرفته شود تا پارک این خودروها در محله‌ها باعث آزار ساکنان نشود یا تدابیری اندیشیده شود که قسمت بار این خودروها دارای پوششی باشد که جلوی انتشار بوی آن گرفته شود.
مسیر لغزنده
این روز‌ها با لغزنده‌شدن برخی مسیر‌ها مطب ارتوپد‌ها نیز حسابی شلوغ شده است. کوچه‌ها و خیابان‌ها که با انواع شن و نمک و غیره مشکل‌اش تا حدی حل شده اما امان از وقتی که باران یا برف روی سنگ‌های کف برخی معابر کنار ساختمان‌ها و سازمان‌های گوناگون مثلا یک بیمارستان ببارد. مسئولان بیمارستان‌ها یا هر مکان دیگری که رهگذران برای تردد در آنجا این مشکل را دارند می‌توانند به راحتی با تیشه‌کاری سنگ‌ها مشکل لغزنده بودن آن‌را حل کنند. بد نیست یادی هم از یکی از بیمارستان‌های منطقه سعادت‌آباد بین میدان فرهنگ و میدان کاج کنیم که مسئولان آن پیش از تیشه‌کاری سنگ‌های معابر اطراف بیمارستان، تمام این مسیر را با موکت پوشانده بودند، نکند کسی زمین بخورد و مشتری‌شان شود.
کارگر منزل
شاید بسیاری از خانه‌دار‌ها با ما هم عقیده باشند که گاهی کارگری که برای انجام کار‌های منزل آورده می‌شود به جای یار شاطر بار خاطر است. در ابتدا که یکی دو ساعت دیرتر از زمان مقرر از راه می‌رسد. بعد هم اگر توضیحات کامل در مورد کار‌های مورد نظر به وی ارائه نشود به‌قول معروف چند ساعتی دور خودش می‌چرخد.
برای هر کاری نیز چند وسیله از صاحبخانه طلب می‌کند. با وجود این به نظر می‌رسد شرکت‌های ارائه کننده خدمات منزل می‌توانند از برخی همکاران خود پیروی کرده و باید‌ها و نباید‌های این صنف را رعایت کنند. برای نمونه کارگر خود را به‌موقع و با لباس فرم و کارت شناسایی به در منزل بفرستند.
دیگر اینکه به نسبت کار‌های مورد نیاز وسایل خاصی را در اختیار وی قرار دهند تا صاحبخانه مدام برای آوردن این وسایل به دردسر نیفتد. همچنین کارگرانی که برای کار درمنزل فرستاده می‌شوند در مورد مقدمات و اصول کار آشنایی لازم را داشته باشند و برای کارآموزی به منزل شهروندان فرستاده نشوند. شهروندان نیز به یاد داشته باشند که فقط از شرکت‌های زیر نظر اتحادیه مربوط، کارگر استخدام کنند.
